-
1 odwiązać się
сов.отвяза́ться -
2 odwiązać\ się
сов. отвязаться -
3 odwiązać się
[одвьõзачь шіĕ]v.dk -
4 odwiązać się
відв'язатися -
5 odwiązać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odwiązać
-
6 odwią|zać
pf — odwią|zywać impf (odwiążę — odwiązuję) Ⅰ vt to undo, to untie- jeńców odwiązano the captives were untied- odwiązać sznurek/węzeł to undo a. untie string/a knot- odwiązać konia od płotu to untie a horse from a fenceⅡ odwiązać się — odwiązywać się [osoba] to untie oneself; [węzeł] to get untied a. undoneThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odwią|zać
-
7 отвязаться
odczepić się разг., odwalić się прост., odwiązać się -
8 відв'язатися
widw'iazatysjaдієсл. -
9 losmachen
los|machen1) ( sich losreißen)sich [von etw] \losmachen wyrywać [ perf wyrwać] się [z czegoś]2) ( sich befreien)sich [von etw] \losmachen uwolnić się [od czegoś] -
10 odwiązywać
odwiązywać się sich losbinden
См. также в других словарях:
odwiązywać się – odwiązać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} odwiązywać siebie samego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdołał się jakoś odwiązać i uciekł. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odwiązać — dk IX, odwiązaćwiążę, odwiązaćwiążesz, odwiązaćwiąż, odwiązaćał, odwiązaćany odwiązywać ndk VIIIa, odwiązaćzuję, odwiązaćzujesz, odwiązaćzuj, odwiązaćywał, odwiązaćywany «przez rozwiązanie odłączyć coś zawiązanego, przywiązanego; rozwiązać węzeł» … Słownik języka polskiego
odczepić — dk VIa, odczepićpię, odczepićpisz, odczepićczep, odczepićpił, odczepićpiony odczepiać ndk I, odczepićam, odczepićasz, odczepićają, odczepićaj, odczepićał, odczepićany «oddzielić, odłączyć coś przyczepionego, przymocowanego; odpiąć, odwiązać»… … Słownik języka polskiego
odwiązywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, odwiązywaćzuję, odwiązywaćzuje, odwiązywaćany {{/stl 8}}– odwiązać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, odwiązywaćwiążę, odwiązywaćwiąże, odwiązywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spuścić — dk VIa, spuszczę, spuścićcisz, spuść, spuścićcił, spuszczony spuszczać ndk I, spuścićam, spuścićasz, spuścićają, spuścićaj, spuścićał, spuścićany 1. «puścić coś z góry w dół, pochylić ku dołowi, obniżyć, zrzucić, zsunąć» Spuścić głowę. Spuścić… … Słownik języka polskiego
wyprząc — dk XI, wyprzącprzęgę, wyprzącprzężesz, wyprzącprząż a. wyprzącprzęż, wyprzącprzągł, wyprzącprzęgła, wyprzącprzęgli, wyprzącprzężony, wyprzącprzągłszy wyprzęgnąć dk Vc, wyprzącnę, wyprzącniesz, wyprzącnij, wyprzącnął a. wyprzącprzągł, wyprzącgła,… … Słownik języka polskiego